دیجیتال توصیفی است از هر سیستمی که بر اساس داده‌ها
و یا رویدادهای غیرپیوسته کار میکند.کامپیوترها دستگاه‌ها
یدیجیتال هستند، چرا که در پایین‌ترین سطح فقط دو مقدار
صفر و یک، یا خاموش و روشن را تشخیص می‌دهند؛هیچ
راه ساده‌ایبرای نمایش مقداری بین صفر و یک، مثلا
25/0 وجود ندارد.همه‌ی داده‌هایی که کامپیوترپردا
زش میکند، به صورت دیجیتالی، یعنی مجموعه‌ای
از صفر و یک‌ها، کدگذاری می‌شوندآنالوگ در مقابل
دیجیتال قرار می‌گیرد. یک دستگاه آنالوگ نوعی
مثل یک ساعت می‌ماند که در آن عقربه‌ها به‌طور
پیوستهدر گردش‌اند. بدین ترتیب یک ساعت عقربه
دار هر زمانی از روز را می‌تواند نشان دهد. در
مقابل، یک ساعتدیجیتال توانایی نشان دادن
تعداد معدودی از لحظات را دارد. (برای مثال هر دهم ثانیه)به‌طور کلی
انسان جهان را به‌طور آنالوگ تجربه میکند. برای مثال، بینایی یک تجربه‌ی آنالوگ است، چرا
که چشمان‌مان درجه‌بندی‌های بی‌نهایت یکنواختی از رنگ‌ها و اشکال را مشاهده
می‌کنند. با این حال، بیشتر پدیده‌های آنالوگ را می‌توان به‌صورت دیجیتال
شبیه‌سازی کرد. به عنوان مثال، عکس‌های روزنامه‌ها شامل
مجموعه‌ای از نقاط سیاه و سفید (تیره و روشن) هستند.
در عمل، خود نقاط (فرم دیجیتالی) دیده نمی شوند
، بلکه خطوط و سایه‌ها که به نظر پیوسته می‌آیند، دیده
می‌شوند. 
هر چند بازنمود‌های
هر چند بازنمودهایدیجیتالی فقط تقریبی از پدیده‌های آنالوگ
هستند، با این حال به خاطر سهولت ذخیره‌سازی و قابلیت ایجاد تغییر به
صورت الکترونیکی مفید هستند. به این ترتیب کافی‌ست
که بتوانیم از دیجیتال به آنالوگ، و بالعکس، تبدیل کنیم.
این مسئله در سی‌دی‌ها هم وجود دارد. موسیقی به خودی
خود به صورت امواج آنالوگ وجود دارد، اما این صداها به شکل
دیجیتال درمی‌آیند و در سی‌دی کدگذاری می‌شوند.
وقتی یک سی‌دی را در دستگاه پخش قرار می‌دهید
، اطلاعات دیجیتالی خوانده می‌شود و به فرم اصلی
آنالوگ خود برمی‌گردد و به آمپلی‌فایر و بلندگوها
فرستاده می‌شود.
کامپیوترها دیجیتال‌اند چراکه از واحدهای گسسته
ای به نام”بیت” تشکیل شده‌اند که یا روشن یا
خاموش‌اند. اما اگر با روش‌های پیچیده‌ای، تعداد
زیادی بیت در کنارهم قرار بگیرند، کامپیوترها
می‌توانند پدیده‌های آنالوگ را شبیه‌سازی کنند.
به یک نظر، رشته‌ی علوم کامپیوتر درباره‌ی همین مباحث است.
هیچ محصولی یافت نشد.